- Suikerbiet
- Tulpenbol
- Aardappelschil
- Cichorei
- Brandnetel
- Braam
- Rozebottel
- Beukennootjes
- Radijsloof
- Walnoot
Het “Voorlichtingsbureau van den Voedselraad” verspreidde pamfletten met tips om thuis toe te passen in de keuken. ‘Dahliaknollen of tuinknollen’, maart 1945:
Gekookte dahliaknollenDe dahliaknollen zeer dun schillen of schrappen, wasschen en met weinig kokend water en zout aan de kook brengen en gaar koken of in de hooikist gaar laten worden. Kooktijd 30 a 43 minuten. Naar verkiezing kan men het kooknat binden met aangemengd aardappelmeel, bloem of een rauwe geraspte aardappel en er, als men het heeft, kerriesurrogaat of paprikapoeder of tomantenslapoeder aan toevoegen.
Botanicus Tinde van Andel doet onderzoek naar wat mensen aten tijdens de Hongerwinter. Ze kwam erachter dat men ook klaver, gladiool, zevenblad, vogelmuur en grote lisodde aten, naast suikerbiet en bloembollen. Men zette thee van de bladeren van bramen en rookte hoefblad. ‘Van vogelmuur wist ik niet eens dat je het kon eten’, zegt Van Andel.
Ook zegt Van Andel dat er veel bekend is over de Tweede Wereldoorlog en de Hongerwinter, maar weinig over botanische aspecten van die tijd. Hoe wisten mensen wat ze konden eten en welke planten kenden ze al? Voor veel mensen is het haast niet te voor te stellen om nu van wilde planten te moeten leven. Toch schijnt er in een oorlogsgebied als Syrië weer aandacht te zijn voor ‘oorlogskookboeken’. Misschien moet men, zeker tijdens 4 en 5 mei, er toch maar eens meer bij stil staan hoe makkelijk en snel je tegenwoordig aan (lekker) eten kunt komen.
Stella
Een tijdje geleden las ik over dahliaknollen eten. Maar een lezer waarschuwde voor giftige knollen. Je moet weten welke soorten eetbaar zijn. En welke, daar kregen we geen antwoord op. Kunt u dit uitzoeken?